Wanneer de naam van je dorp of stad een begrip wordt, dan heb je het als burgervader of -moeder goed voor mekaar. De Fransen zijn er grootmeesters in: Gigondas, Beaumes-de-Venise, Châteauneuf-du-Pape, Vacqueras, Condrieu, Bordeaux … ronkende namen die je eerder associeert met de drank dan met de plaats zelf. Deze dorpen en steden krijgen veel... Lees verder →

Toen ik in de lagere school zat, leverde bakker Gysels elke zaterdag vers brood bij ons thuis. Een drankenhandelaar passeerde bij de buren en elke week reed ook een mobiele supermarkt van Peeters-Govers door de straat. Nu zijn het alleen nog pakjesdiensten die aan huis komen en zwaar onderbetaalde leverboys en -girls van een pizzeria... Lees verder →

Portugezen blijken kleiner van gestalte dan wij. Ons bed is niet alleen aan de korte kant, maar is met z’n 140 cm ook erg smal. Een enorm verschil met het brede bed waarin we thuis slapen, elk op onze kant, wat zorgt voor een ongestoorde nachtrust. Het slapen verliep vannacht met horten en stoten, maar... Lees verder →

De geschiedenis herhaalt zich, steeds weer, iedere keer manifester. In de zomer van 2020 gingen we ervan uit dat corona achter ons zou liggen. Het ‘rijk der vrijheid’ werd aangekondigd en bezongen. Een tijd van ellende lag gelukkig achter ons, dat dachten we toch. Over dromen gesproken. De droom van mijn goede vriend Jan Anton... Lees verder →

De oude rode tram begint aan de eerste steile klim van de dag. Op enkele koptelefoonaansluitingen na is het houten interieur volledig intact gebleven. De oldtimer stopt tijdens de Hills tramcar tour maar op twee plekken die redelijk dicht bij elkaar liggen. Het is dus de bedoeling dat je de rit uit zit en je... Lees verder →

Het mag gezegd worden: in Quinta Colina doen ze niet aan het soort luiewijverij dat je vaak in kleine zuiderse hotelletjes moet ondergaan bij de belangrijkste maaltijd van de dag. Hier geen afbakbroodjes of muffe muesli, maar quiche, bruchetta’s, chocoladecake, lekkere charcuterie. Elke ochtend zijn er minstens twee nieuwigheden. We ontbijten en plannen de dag... Lees verder →

De digitale ochtendkranten hebben veel weg van het verzameld werk van Bart Moeyaert; je wordt er bijzonder somber van. In België heeft het bijna 24 uur aan een stuk geregend waardoor ook in Zoersel straten blank staan. En ook van op het coronafront is er uiteraard nieuws. De regering raadt af om nog evenementen te... Lees verder →

Een schrijnwerker die vroeger op de Mercator de zeven zeeën onveilig maakte, vertelde me zo’n 20 jaar geleden: “De Chinezen zijn de grootste vetzakken die je je kunt inbeelden.” Op verschillende reizen had hij zich een beeld van hen gevormd dat niet bepaald fraai overkwam. Vooral de taferelen die hij in Chinese keukens en op... Lees verder →