Proloog

Parijs zou het worden. Even er tussenuit met het hele gezin. Een beetje cultuur opsnuiven, genieten van de Franse lekkernijen, gecombineerd met een obligaat bezoek aan Eurodisney.

De wetenschap dat ik dit jaar bijna een maand lang in mijn favoriete land zou vertoeven, maakte me lyrisch. Kriskras door Frankrijk: eerst een citytrip Parijs, dan een wijntrip die start met een aantal dagen Languedoc, even langs de Lot en de Cahors passeren, en terugkomen via de champagnestreek om uiteindelijk in de zomer nog een week Provence en een week Bourgogne eraan vast te plakken. De voorbode van een definitieve setteling in het land waar God zelf een buitenverblijf heeft.

Het hondenweer dat Europa reeds maandenlang in zijn greep heeft, besliste echter anders over de invulling van onze vakantiedrang. Zon moest het worden, eender waar. Gedaan met sneeuw tijdens Pasen, een middelvinger naar de 4 seizoenen in een dag, no more gluhwein in april.

Een ticket naar de zon, dat is wat we nodig hadden. Voor een schamele 3.740 euro konden we nog een week Sharm-El-Sheikh hebben, verklaarde de lieve meid van De Reisspecialist. Zelfs geen begin van een schaamtegevoel was merkbaar op haar gezicht toen ze de offerte toelichtte. Blijkbaar wordt er doorgaans niet moeilijk over gedaan om in oud Belgisch geld 150.000 frank neer te tellen voor een weekje in een meer zuidelijker variant op center parks: een stad opgetrokken in beton in een totaal fake kader.

Nee, zot zijn heeft zijn grenzen. Het internet bood gelukkig soelaas. Voor minder dan de helft een all inclusive in Kusadasi, het Benidorm van Turkije waar Duits de voertaal is en de gemiddelde leeftijd toch zo’n 40 jaar lager ligt dan in de Spaanse tegenhanger.

(april 2013)