De zwembadavonturen hebben de kinderen bekaf gemaakt. Finn slaapt tot kwart voor 9 en Rune zelfs tot half 10.
We nuttigen een eenvoudig en licht ontbijtje, enerzijds om de ijskast stilaan leeg te krijgen, anderzijds omdat we vanmiddag gaan tafelen in La Falaise in Cahuzac-sur-Vère. De zaak heeft een Michelinster en een goede beoordeling in de Gault Millau.
Om onze vakantie feestelijk af te sluiten gaan we er met de kids naartoe. De iPad gaat mee voor tijdens de dode momenten tussen de gangen door. Er wordt duchtig gedamd door Rune en Finn. Beiden spelen ondertussen op Olympisch niveau én met plezier.
De gerechtjes, zoals ene S. Herman uit Sluis ze weet te noemen, zijn verzorgd. De wijn is passend. Niets op aan te merken. We hebben ook het geluk om op deze iets mindere dag in de Gaillac buiten te kunnen zitten op het terras onder een grote treurwilg. Het enige wat stoort, is de compleet apatische houding van de gerante: ze geeft de kaarten zonder ook maar iets te zeggen, ze vraagt niet of het gesmaakt heeft, een bord wordt ingezet met een verplicht nummertje ingrediënten opsommen, maar verder niets. Misschien een idee: gooi die treurwilg eruit en zet er een paar dakplatanen. Misschien is ze iets te veel op de flora van het terras gaan gelijken de voorbije jaren.
De namiddag vult zich met lezen, liggen aan het zwembad en opruimen. Het is weer zover: de corbillard wordt in gereedheid gebracht voor de terugrit. Een terugrit met meer dan 20 kartons excellente wijn, dankzij de Thule waarin de andere, lichtere dingen gestockeerd kunnen worden.
Morgenvroeg om 5 uur vertrekken we huiswaarts. Het einde van een fantastische vakantie in la douce France. De zesde editie, daar dromen we nu al van.
(20 juli 2012)
sur ma route 
Geef een reactie