Een stevige rukwind wekt ons uit een slaap die gerust nog langer had mogen duren. Het wasrekje op het terras vliegt met een klap omver. De badhanddoeken zijn in elk geval droog.
Het weer heeft duidelijk een dipje vandaag. Geen ontbijt op het terras, zelfs geen voormiddagwandeling of andere buitenactiviteit waartoe we ons laten verleiden.
De kinderen duiken samen met Els in het binnenzwembad na een bescheiden ontbijtje. Het valt op dat we hoe langer hoe minder eten. Na een tijd laat je maag je immers af en toe met een klop op de deur weten dat het stilaan welletjes is geweest. De magen zijn ook niet meer wat ze geweest zijn. We zitten hier nog geen twee dagen en ze beginnen nog net niet aan een betoging.
Ik parkeer me op een strandzetel aan het binnenzwembad met een boek, nadat ik voor de namiddag een bezoekje aan het Turks bad heb gereserveerd. Els vergrijpt zich aan aquagym terwijl de kinderen de lange waterglijbaan uittesten. Ze doen dit op zijn Ikea’s, lees: zeer grondig. Als Rune 100 keer op en neer is gegaan, is dat een ruime onderschatting van zijn ijver.
Het Turks bad is wat je van een Turks bad mag verwachten: warm, hete stenen, veel water en nog meer schuim. Geen dikke Turk echter die je onder handen neemt, maar een Thaise masseuse. Attent van het hotelmanagement om de mindere buitentemperaturen op deze manier te compenseren. Na een grondige scrubbeurt, een kubieke meter schuim en een stevige massage voel je je herboren, inclusief babyvelletje. Zo goed zelfs dat je je supergezond waant en wilt overdrijven door ook nog eens de sauna en het stoombad aan te doen.
Toch moet het ook niet te gek worden. Het blijft natuurlijk een all-inclusive. Even passeren langs de snackbar voor een pizzapunt en daarna bowlen met de kids en een glas witte wijn. Els troont zich als absolute bowlingqueen wat veel respect verdient van haar minder fortuinlijke mannelijke onderdanen.
’s Avonds eten we niet volgens de buffetformule, maar gaan we Chinezen in het hotel, want ook dat kan. Er is trouwens ook nog een steakhouse, een visrestaurant en een Italiaans restaurant. Over de Turkse Chinezen niets dan goed. Ze brengen de vier gangen gezwind aan tafel terwijl het buiten een hondenweer blijft.
Afsluiten doen we opnieuw in de bar met een goddelijk monster met een schitterend gebrek (Lanoye/Japin).
(3 april 2013)
sur ma route 
Geef een reactie