Aangezien het vandaag op het vlak van geplande uitdeurse activiteiten even rustig is als de voorbije drie jaar op het vlak van staatshervorming zijn voorbij gedreven in Belgenland, besluit ik van de gelegenheid gebruik te maken om de aanwezige wijnvoorraad gericht uit te breiden.
Twee adresjes in Plan de la Tour zelf zorgen ervoor dat de zomer in Halle in Provençaalse sfeer kan verlopen. Een vin quotidien, zowel in blanc als rosé worden in 5 litervaatjes ingeslagen. Hoewel het gewone landwijntjes zijn, wil ik de gemiddelde grootwarenhuiswijn van 7 euro en meer per fles er gerust naast zetten.
De fijne bijkomstigheid van het persoonlijk aankopen van wijn in het zuiden, is dat je thuis op je terras bij elke slok opnieuw herinneringen kunt ophalen aan de veel te korte tijd die je ter plaatse hebt doorgebracht en de wijnproeverij in het bijzonder.
Ook deze wijnproeverij is weer bijzonder: door mijn gebrekkig Frans kom ik over als de eerste de beste toerist die er zijn alcoholprobleem nog wat groter komt maken. Het is maandagochtend: de man die van tussen de grote wijnvaten komt, schenkt met zichtbare tegenzin zijn eerste glaasje in en is karig qua commentaar. ‘Waarschijnlijk weer een Hollander die een half uur mijn tijd komt opeisen en daarna met amper één fles van de goedkoopste vin de pays het hazenpad kiest, terug naar zijn sleurhut’ zie ik hem denken.
De eerste witte wijn is niet direct mijn meug en ik zeg hem dat ook. Hij is zichtbaar nog meer geïrriteerd. ‘Wat denkt die Hollander wel?’ Hij gaat verder met het vullen van bag-in-boxen rechtstreeks van het vat en bedient ondertussen een oude man die met enkele lege 5 literflessen komt aangestrompeld.
Bij de laatste witte wijn en bij de rosé ben ik duidelijk wel onder de indruk en hoewel hij me niet constant in de gaten houdt, merk ik aan zijn reactie een gevoel van ‘daar heb je niet van terug, hé’. De volgende rosé is echt bingo, een zachte wijn met een vleugje muskaat. Heerlijk gewoon, al heb ik het vermoeden dat het vooral een vrouwenwijn is. In mijn beste schoolfrans knoop ik opnieuw het gesprek aan: ‘Die muskaattoets maakt het heel fris, een typisch vrouwenwijntje, niet?’ Hij stopt zijn werkzaamheden en is verrast dat ik de muskaat herken.
Op dat ogenblik keert het gesprek en vertelt hij opeens veel rustiger dan ervoor, zodat ik hem zou kunnen begrijpen, dat de wijn ook zeer geschikt is bij grillades en dat het een van zijn best verkochte wijnen is. Het gesprek evolueert in positieve zin, hij maakt tijd om alles ten gronde toe te lichten. Ik sluit af met de bestelling: 2 keer 5 liter van de muskaatrosé, 5 liter van de normale rosé en 5 liter van de beste blanc. Het duurt even voor ik het door heb, maar hij haalt bij de afrekening een ander blaadje boven met de tarieven van de wijn. Ik krijg de wijnen mee aan het tarief van 2009. Niet dat het gigantisch veel verschil maakt, maar de geste is gezien de moeizame start zeer fijn om ervaren. Hij begeleidt me naar de auto en wenst me nog een fijne vakantie. De handdruk is oprecht.
Meer dan 20 jaar geleden schreef Peter Mayle zijn bestseller Een jaar in de Provence. Mayle beschrijft zeer kleurrijk zijn belevenissen gedurende zijn eerste jaar in de Provence. Het is een echte aanrader voor wie een trip naar hier plant. Ik heb ervan genoten tijdens onze eerste week in de Provence, twee jaar geleden in Laudun nabij Orange.
In de namiddag begin ik aan Encore Provence van Mayle en kan me onmiddellijk herkennen in de beschrijvingen van de couleur locale en de typische Provençaalse savoir-vivre, ook al merk je dat het zijn vierde boek is over de Provence en de man stilaan leeggeschreven raakt.
De rest van de namiddag glijdt voorbij en voor we het weten staat de barbecue te smeulen. Van het aangekondigde regenweer komt weer niets in huis. De weergoeroes in Frankrijk zijn duidelijk van een even bedenkelijk allooi als hun Vlaamse tegenhangers. Een zonnige avond op het terras met in de late avond mosseltjes met look en peterselie op ons mini-barbecuetje waar geen houtskool maar wijnranken voor de warme gloed zorgen. En voor de rest de bedenking dat er meer van dat mag komen. Encore Provence dus.
(7 juni 2010)
sur ma route 
Geef een reactie