Het inladen van de dakkoffer duurt welgeteld 2 minuten. De plooiboxen met kleding erin, een wasrekje, reisliteratuur, enkele buitenspellen en zelfs een minibarbecue en een zak houtskool. Je weet maar nooit dat die Fransozen zonder zouden zitten.
De Thule lijkt elk jaar groter te worden, of het moet zijn dat Els steeds behendiger wordt in de voorbereiding en het inpakken. Vertrekken met een lege autokoffer naar mijn favoriete buurland. Lekker veel plaats om heerlijke godendrank mee terug te brengen.
Omdat het inpakken er al op zit, trek ik me met mijn tablet en de adressen van de twee gites terug op het terras. Eerst even de Guide Hachette-app updaten en dan begint een eerste excursie, een digitale weliswaar, maar meestal is die zelfs al voldoende om me in de juiste mood te brengen: zoeken in de buurt van de gites naar weinig bekende wijnen van kleine domeinen, half in katzwijm vallen van de lyrische beschrijvingen van de wijnrecensenten en een stille hoop koesteren dat we er zoveel mogelijk kunnen bezoeken.
Mijn verwachtingspatroon wordt echter al snel op de proef gesteld. Normandië en de Charentes, de twee regio’s die we zullen bezoeken, blijken het equivalent van een vinologische Sahara. Naast wat calvados, pineau de Charentes en cognac is er op wijnvlak maar weinig waar je enthousiast van wordt. In elk geval kun je er moeilijk een volle autokoffer mee vullen om na twee weken terug huiswaarts te keren.
Erger nog: je kunt er ook de twee weken zelf moeilijk mee doorkomen. Cognac bij de barbecue? Ik denk het niet.
Zomaar wild wat wijn inkopen in een of andere Franse supermarkt zonder hem vooraf te proeven, is ook niet aan mijn besteed, dus besluit ik drie kistjes wijn te vullen met lekker spul uit de wijnregio’s die we de voorbije jaren hebben bezocht. De eerste keer dat we wijn meenemen naar Frankrijk.
Zoals steeds ligt deze reis al meer dan een half jaar op voorhand vast. Alleen ben ik er nog nooit zo slecht voorbereid aan begonnen. Ik weet zelfs niet waar we precies naartoe trekken, laat staan dat er al een basis aan programma werd opgesteld met leuke (wijn)adresjes.
Dat we dit stukje Frankrijk nu pas aandoen in de zomervakantie, heeft veel met het onzekere Atlantische weer te maken. Bij vakantie hoort zon en daarop is de kans nu eenmaal groter als je zuidelijker en meer landinwaarts trekt.
Toch hebben de twee regio’s ook heel wat te bieden: een stevige portie geschiedenis, uitgestrekte landschappen, fraaie stranden en hopen visrestaurants. Dat moet volstaan om er weer een vakantie van te maken om in te kaderen.
(juli 2014)
sur ma route 
Geef een reactie